-Πες μου παππού ποιος είναι ο μεγαλύτερος κοντά στον Θεό; (Για τους μικρούς μας φίλους)

-Πες μου παππού ποιος είναι ο μεγαλύτερος κοντά στον Θεό; Ποιος είναι πιο κοντά Του, στη δόξα Του;

-Στον κόσμο, καλό μου παιδί, μεγαλύτερος είναι αυτός που έχει χρήματα, τίτλους, δόξα ενώ στην Ουράνια Βασιλεία μεγαλύτερος είναι αυτός που είναι διάκονος όλων των συνανθρώπων του.

-Δηλαδή, να μην είσαι πρώτος αλλά τελευταίος; Να γίνεις δούλος και υπηρέτης;

-Σωστά! Και να προσφέρεις τον εαυτό σου όπως έκανε ο Κύριός μας, για να υπηρετήσεις τον συνάνθρωπό σου! Να προσπεράσεις τον εαυτό σου και η αγάπη σου να γίνει πράξη στον πόνο του αδελφού σου!

-Να αγαπήσουμε τον διπλανό μας περισσότερο από τον εαυτό μας, παππού! Να μοιάσουμε στον Χριστό μας, που έδωσε τη ζωή Του για να μας σώσει! Θυσιάστηκε για μας!

-Ναι, παιδί μου, αυτό μας δίδαξε ο καλός μας Κύριος, με τη ζωή Του και με τη διδασκαλία του! Ταπεινά και απλά να βοηθούμε τους ανήμπορους και τους πάσχοντες! Τις χήρες και τα ορφανά! Τους φυλακισμένους! Όλοι οι άνθρωποι είναι πλάσματα του Θεού αγαπημένα!

-Εμένα παππού, η καρδούλα μου χαίρεται πολύ όταν βοηθώ τους συμμαθητές μου στο σχολείο!

-Και με ποιο τρόπο τους βοηθάς παιδί μου;

- Μπορεί με ένα λόγο καλό όταν είναι στενοχωρημένοι, βοηθώντας τους στα μαθήματα, να τους συμφιλιώνω όταν μαλώνουν, πολλές φορές μοιράζομαι και το κολατσιό μου! Παππούλη μου, περισσότερη χαρά νιώθω όταν δίνω παρά όταν παίρνω!

-Μπράβο καλό μου παιδί! Αυτό θέλει κι ο Χριστός από εμάς! Όχι να κοιτάξουμε πώς να ευχαριστήσουμε τον εαυτό μας αλλά τον συνάνθρωπό μας! Να βάλουμε τον εαυτό μας στο τέλος όλων!

- Όποιος αγαπάει τον Χριστό παππού, αγαπάει και τον συνάνθρωπό του! Θυσιάζει τον εγωισμό και την περηφάνια του και γίνεται όλος αγάπη!

-Η προσφορά παιδί μου, το να βάζεις με τη θέλησή σου τον εαυτό σου τελευταίο και κάτω από όλους με χαρά είναι το μεγαλύτερο δώρο που μπορούμε να κάνουμε στον Θεό!

-Κι αυτός μας το ανταποδίδει παππού, βάζοντάς μας στην πρώτη θέση ξανά! Μας παίρνει από το τέλος και με δόξα και τιμές μας βάζει πρώτους! Κερδίζουμε το στεφάνι της διακονίας, της προσφοράς και της αγάπης!

-Προσφέρεις την βοήθειά σου χωρίς να σκέφτεσαι ποιον βοηθάς, τι θα κερδίσεις, πόσο θα κουραστείς!

-Η γιαγιά λέει παππού, όταν βοηθάμε να μην το λέμε, να μην ξέρει το αριστερό χέρι τι κάνει το δεξί για να μην περηφανευόμαστε!

-Έτσι είναι, παιδί μου! Ο Κύριος τα βλέπει όλα, είναι Πανταχού Παρών! Κι όλα να τα κάνουμε απλά και ταπεινά μόνο για την αγάπη Του!!!

Δημητριάδη Σταυρούλα, δασκάλα 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

ΕΙΝΑΙ Η ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΤΟΥ ΑΚΑΘΙΣΤΟΥ ΥΜΝΟΥ (video 60΄΄)-Ο ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ ΙΓΝΑΤΙΟΣ

"Αυτή την Παρασκευή θα ψάλλουμε και τους 24 οίκους προς την Παναγία. 

Τους Οίκους των Χαιρετισμών. 

Οι Παρασκευές που προηγήθηκαν ήταν αναπνοή χαράς, αγαλλίασης, με τη συμμετοχή πλήθους πιστών. 

Κι αυτή την Παρασκευή φθάνουμε στο αποκορύφωμα, λίγο πριν την τελική ευθεία για τη μεγάλη εορτή.

Και η Παναγία, είναι η μάνα μας.

Είναι η Στρατηγός μας.

Είναι αυτή που μας ενώνει.

Είναι αυτή που μας δείχνει το δρόμο της ελεύθερης επιλογής για την πίστη μας στον Χριστό. 

Κι αυτές τις μέρες πολλοί στρέφονται και θέλουν να αποδείξουν και να αναδείξουν την πίστη τους στην Εκκλησία και στην Ορθοδοξία.

Όμως η πίστη αυτή καθ'εαυτή είναι ένα θαύμα, κι αυτό το θαύμα το ζούμε μέσα στην Εκκλησία, κάθε φορά με ζωντανή προσευχή, όπως κι αυτή την Παρασκευή στους Χαιρετισμούς της Παναγίας μας."

 

Παρακολουθήστε το σύντομο βιντεάκι που ετοίμασε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Δημητριάδος και Αλμυρού κ.Ιγνάτιος, για την Παρασκευή του Ακαθίστου Ύμνου.

Δείτε εδώ: https://www.youtube.com/embed/qnwNO7VNMvs 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

"ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΣ": Νέα προσφορά σε 350 νέους κληρικούς.

Το Ιανουάριο του τρέχοντος έτους (2024), εκδόθηκε από τον "ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟ" το 21ο βιβλίο του π. Θεοδώρου Β. Μπατάκα, προέδρου του Δ.Σ. του Συλλόγου μας, με τίτλο: "ΠΗΓΗ ΑΓΑΘΩΝ". Οι κατ΄ οίκον Ιερές Ακολουθίες και η ποιμαντική αξιοποίησή τους. Πρακτικές συμβουλές σε νέους ιερείς. Με την ευλογία του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη μας κ. κ. Ιγνατίου διανεμήθηκαν δωρεάν σε όλους τους κληρικούς της Ιεράς Μητροπόλεως Δημητριάδος, και στους νέους κληρικούς των Ιερών Μητροπόλεων: Θεσσαλιώτιδος και Φαναριοφερσάλων και Λαρίσης και Τυρνάβου. Θ' ακολουθήσει η αποστολή δεμάτων και στις Ιερές Μητροπόλεις: Τρικάλων, Μετεώρων, Ελασσόνος και Χανίων Κρήτης, καθώς και σ' άλλες τοπικές Εκκλησίες, εφ' όσον μας το ζητήσουν. Πρόκειται για μια ακόμη προσφορά του "ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΥ" προς τους κληρικούς της Εκκλησίας μας, η οποία εκφράζει το σεβασμό και την ευγνωμοσύνη μας προς τους ιερείς μας που θυσιάζονται καθημερινά για το ποίμνιό τους. 

Και αυτό το βιβλίο, 

που διατίθεται από τον Μητροπολιτικό Ιερό Ναό Αγίου Νικολάου Βόλου και 

από τα γραφεία του "ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΥ" (Θουκυδίδου 10, στο Βόλο, τηλ. 2421310021),

μπορεί να διαβαστεί εύκολα και από τους λαϊκούς αδελφούς μας. 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Ο Πρόεδρος του "ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΥ" μίλησε στη Σκιάθο για τον φόβο και τις φοβίες.

Μετά από πρόσκληση της Ενορίας των Τριών Ιεραρχών Σκιάθου και του Υπευθύνου του Πνευματικού Κέντρου των ενοριών του νησιού, π. Νικολάου Σταματά, ο Πρόεδρος του "ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΥ" βρέθηκε στη  Σκιάθο και ομίλησε ενώπιον ικανού ακροατηρίου με θέμα: "ΦΟΒΟΣ, ΦΟΒΙΕΣ ΚΑΙ Η ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΑΓΩΓΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΞΣΙΑΣ ΜΑΣ".

Ομιλητής, στην αρχή της ομιλίας του, παρουσίασε τον αγνό φόβο του Θεού, που είναι αναγκαίος για τη σωτηρία μας, και στη συνέχεια, μίλησε για τον συναισθηματικό και παράλογο φόβο καθώς και για τις φοβίες που βασανίζουν πολλούς ανθρώπους.

 

Κατέκλεισε το λόγο του παρουσιάζοντας την θεραπευτική αγωγή που προβάλει η Εκκλησία μας για την αντιμετώπιση αυτών των φαινομένων. Τόνισε δε πως άλλες ασθένειες θεραπεύονται με το Πετραχήλι του ιερέα και άλλες με τη βοήθεια των ιατρών, όπως έλεγε ο άγιος Εφραίμ ο Κατουνακιώτης.  

Στο τέλος της συνάξεως, ο π. Θεόδωρος διένειμε σ' όλους ιερές εικόνες της Παναγίας, προσφορά του "ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΥ".

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Λιτάνευση Ιεράς Εικόνoς Παναγίας Ξενιάς για την ανομβρία στον Αλμυρό

Λιτάνευση της Ιεράς και Θαυματουργού Εικόνoς της Παναγίας Κάτω Ξενιάς, για να αντιμετωπιστεί η ανομβρία που πλήττει τη Μαγνησία, και τη Θεσσαλία ευρύτερα, πραγματοποιήθηκε χθες 15/4 στον Αλμυρό, έπειτα από αίτημα των αγροτών και την ευλογία του Σεβ. Μητροπολίτου Δημητριάδος κ. Ιγνατίου.  

Η υποδοχή της Ιεράς Εικόνος πραγματοποιήθηκε έμπροσθεν του Ιερού Ναού Αγίου Νικολάου Αλμυρού με επικεφαλής, τον Πανοσιολογιώτατο Καθηγούμενο της Ιεράς Μονής Άνω Ξενιάς Αρχιμ. Νεκτάριο Υφαντίδη, παρουσία του Δημάρχου Αλμυρού κ. Δημητρίου Εσερίδη αλλά και πλήθος ιερέων της τοπικής μας εκκλησίας,  αγροτών και κατοίκων της  ευρύτερης περιοχής. Μετά την υποδοχή πραγματοποιήθηκε δέηση και Ιερά Παράκληση προς την Υπεραγία Θεοτόκο. 

Η ιερά Λιτανεία ξεκίνησε  με πορεία προς την κεντρική πλατεία του Αλμυρού και συνεχίστηκε προς τον  Μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Δημητρίου Αλμυρού. Ακολούθησε αυτοκινητοπομπή προς τον Ιερό Ναό Αγίου Νικολάου Κροκίου, τον Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου Ευξεινουπόλεως και  κατέληξε στη συνέχεια στον Ιερό Ναό Αγίου Αθανασίου Πλατάνου στους οποίους πραγματοποιήθηκε η σχετική  δέηση. Κατόπιν η  Ιερά εικόνα αναχώρησε για την Ιερά Μονή Κάτω Ξενιάς.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Αγία Μαρία Αιγύπτια (του Παναγιώτη Μυργιώτη)

Παράδειγμα μετανοίας και υπερνικήσεως των πειρασμών.

Ελπίδα για όλους τους πεπτωκότας ανθρώπους.

Η Αγία μας Εκκλησία διανύουσα περίοδο νηστείας προβάλλει στους

πιστούς παραδείγματα προς μίμηση. Η αναστήλωση των ιερών εικόνων, με το

τέλος της εκατόχρονης και πλέον διαμάχης, η μνήμη του Γρηγορίου Παλαμά,

η προσκύνηση του τιμίου Σταυρού, η μνήμη του Αγίου Ιωάννου της κλίμακος

και η μνήμη της Οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας τιμώνται τις Κυριακές της

Μεγάλης Τεσσαρακοστής. Μας προετοιμάζει, με σοφό τρόπο, η εκκλησία για

να εορτάσουμε τα σεπτά πάθη του Κυρίου, την Σταύρωση την ατιμωτική και

την τριήμερο έγερση. Τον θρίαμβο της Ζωής επί του θανάτου, του Φωτός επί

του σκότους.

Στο παρόν κείμενο θα μας απασχολήσει η Οσία Μαρία η Αιγύπτια. Η

μνήμη της τιμάται την 1 η Απριλίου κάθε έτους και επίσης την πέμπτη Κυριακή

των νηστειών. Για να τιμάται η μνήμη της δυο φορές το χρόνο κάτι το ιδιαίτερο

θα έχει και κάποιο μήνυμα θα θέλει να εκπέμψει η Αγία μας Εκκλησία. Και

μάλιστα στην περίοδο της νηστείας, στην πορεία μας προς το Πάσχα.

Ας δούμε δι’ ολίγων τον βίο επί της γης της Οσίας Μαρίας. Γεννήθηκε

στην Αίγυπτο κατά τους χρόνους του αυτοκράτορα Ιουστινιανού. Από την

ηλικία των 12 χρόνων απώλεσε την παρθενίαν και επιδίδετο σε ζωή φιλήδονο

και σαρκική. Δεν πόρνευε για να συγκεντρώσει πλούτο αλλά για να

ικανοποιήσει τη φιλήδονο και αμαρτωλή σάρκα. Δεν ήταν πλούσια και για να

εξοικονομήσει τα αναγκαία προς το ζειν δούλευε χειρωνακτικά γνέθοντας.

Πολλούς παρέσυρε σε πράξεις ακολασίας και διαφθοράς. Όπως απεκάλυψε η

ίδια στον Αββά Ζωσιμά «είχε ακόρεστη επιθυμία και ακατάσχετο έρωτα να

κυλιέται στον βόρβορο που ήταν η ζωή της και σκεπτόταν έτσι ντροπιάζοντας

την ανθρώπινη φύση».

Εξ αιτίας της άσωτης και αμαρτωλής ζωής της αποφάσισε να

ακολουθήσει μια ομάδα ανθρώπων που θα πήγαιναν να προσκυνήσουν τον

Τίμιο Σταυρό. Η ίδια δεν ήθελε να πάει για προσκύνηση αλλά να βρει

προθύμους άνδρες να ικανοποιήσει την σάρκα της. Η ίδια αποκάλυψε ότι

κατά τη διάρκεια του ταξιδιού της δεν υπήρχε είδος ασέλγειας από όσα

λέγονται και δεν λέγονται, του οποίου δεν έγινε διδάσκαλος σε εκείνους τους

ταλαίπωρους ταξιδιώτες. Στην πόλη όταν έφθασαν περιφερόταν στους

δρόμους «ψυχάς νέων αγρεύουσα».

Το ταξίδι αυτό έγινε η αιτία η Μαρία να εγκαταλείψει τον έκλυτο βίο και

να αφοσιωθεί στον Θεό. Η μεταστροφή έγινε με θαυμαστό τρόπο. Η Μαρία

πήγε να αλιεύσει άνδρες προς ακολασία και ο Θεός αλίευσε την Μαρία, η

οποία δεν σώθηκε, μόνο, αλλά αγίασε.

Όταν η Μαρία επιχείρησε να μπει στον ναό, όπως οι άλλοι

συνταξιδιώτες, δεν τα κατάφερε. Οι άλλοι μπαίνανε αλλά την ίδια εμπόδιζε μια

αόρατη δύναμη. Δεν μπορούσε να προχωρήσει όσο και να προσπαθούσε. Το

ταξίδι της σωτηρίας, τώρα, αρχίζει. «Άρχισα τότε να κλαίω, να οδύρομαι και

να κτυπώ το στήθος μου, βγάζοντας στεναγμούς από τα βάθη της καρδιάς

μου. Ενώ δε έκλαια, είδα πάνω από το τόπο που στεκόμουνα, την εικόνα της

Παναγίας Θεοτόκου, και είπα σ' αυτήν: «Παρθένα Δέσποινα, γνωρίζω ότι δεν

είμαι άξια να βλέπω την αγία εικόνα Σένα της Αειπάρθενης, Σένα της Αγνής,

Σένα της οποίας το σώμα και η ψυχή είναι καθαρή και αμόλυντη, εξ αιτίας των

πολλών μου αμαρτιών, αλλά είναι δίκαιο να με μισείς και να μ’ αποστρέφεσαι

την άσωτη. Επειδή όμως, καθώς άκουσα, γι' αυτόν τον λόγο, ο Θεός που Τον

γέννησες, έγινε άνθρωπος για να καλέσει σε μετάνοια τους αμαρτωλούς,

βοήθα με, που είμαι μόνη και δεν έχω κανένα να μου συμπαρασταθεί. Διάταξε

να επιτραπεί και σε με η είσοδος στην εκκλησία για να δω το άγιο Ξύλο, πάνω

στο οποίο έδωσε το αίμα του ο Γιός σου για τη δική μου σωτηρία. Διάταξε, ν'

ανοίξει και για με η πόρτα της Θείας προσκύνησης του Σταυρού και βάζω στο

Γιό σου, σαν εγγυήτρια αξιόχρεη, Σένα. Γιατί πλέον δεν πρόκειται να λερώσω

το σώμα μου μ' οποιαδήποτε αισχρή πράξη, αλλά όταν δω το ξύλο του

Σταυρού του Γιού σου, θ' αποστραφώ αμέσως τον κόσμο και όλα τα κοσμικά

και όταν βγω από την εκκλησία θα πάω όπου Εσύ, σαν εγγυήτρια της

σωτηρίας μου, θα με οδηγήσεις».

Μετά μπήκε στην εκκλησία για να προσκυνήσει το Τίμιο Ξύλο. Βγήκε

έξω και ευχαρίστησε την Παναγιά. «Τότε ακούστηκε μια φωνή από μακριά

που φώναζε: «Εάν περάσεις τον Ιορδάνη θα βρεις καλή ανάπαυση». «Εγώ

τότε άκουσα αυτή τη φωνή, πίστεψα ότι σε μένα απευθυνόταν και με δάκρυα

στα μάτια φώναξα: «Δέσποινα, Δέσποινα, μην με εγκαταλείπεις». «Όταν δε

φώναξα αυτά, βγήκα από την αυλή της εκκλησίας και άρχισα αμέσως να

περπατώ».

Έπειτα, αγόρασε 3 ψωμιά και ξεκίνησε την πορεία για την έρημο

περνώντας από το μοναστήρι του Ιωάννη του Προδρόμου όπου μετάλαβε των

Αχράντων Μυστηρίων. Στην έρημο έζησε 17 ολόκληρα χρόνια με τους

λογισμούς να την προτρέπουν στην προηγούμενη ζωή τους με τα ποτά, τα

φαγητά και τα πορνικά άσματα. Όταν οι πειρασμοί και λογισμοί την

πολεμούσαν έπεφτε στη γη και την έλουζε με τα δάκρυα της μετανοίας και δεν

σηκωνόταν «ἕως ὅτου τὸ φῶς ἐκεῖνο τὸ γλυκὺ περιέλαμψεν καὶ τοὺς

λογισμοὺς τοὺς ἐνοχλοῦντας μοὶ ἐδίωξεν». Συνεχώς προσευχόταν στην

Υπεραγία Θεοτόκο την οποία είχε εγγυήτρια της ζωής της μετανοίας. Τα

ρούχα σχίστηκαν από την πολυκαιρία και τις δύσκολες καιρικές συνθήκες και

παρέμεινε γυμνή, υποφέροντας τον καύσωνα και το ψύχος της ερήμου.

Με τον αγώνα της και με τη χάρη του Θεού απαλλάκτηκε από τους

σαρκικούς και άλλους αμαρτωλούς λογισμούς και έφθασε σε υψηλό σημείο

πνευματικής προόδου, τέτοιας που ο Θεός της χάρισε το προορατικό

χάρισμα. Το σώμα τρεφόταν με τη Χάρη του Θεού: «Τρέφομαι γὰρ καὶ

σκέπτομαι τῷ ρήματι τοῦ Θεοῦ διακρατοῦντος τὰ σύμπαντα», αναφέρει η ίδια.

Αυτό συμβαίνει με πολλούς Αγίους να αναστέλλονται οι λειτουργίες του

σώματος.

Την περίοδο εκείνη στην έρημο αυτή ζούσε και ο ιερομόναχος Ζωσιμάς

(η μνήμη του τιμάται στις 4 Απριλίου), άνθρωπος με υψηλή πνευματικότητα.

Του ήλθε ο λογισμός ότι δεν υπάρχει μοναχός που θα μπορούσε να τον

ωφελήσει. Ο Θεός τον απάντησε ότι υπάρχει και του υπέδειξε να πάει στο

μοναστήρι του Ιωάννου του Βαπτιστού που είναι κοντά στον Ιορδάνη ποταμό.

Ο Ζωσιμάς υπάκουσε και δια μέσου του μοναστηριού αυτού βρέθηκε στην

έρημο. Αφού έλαβε ελάχιστες τροφές, βγήκε από το μοναστήρι και πορεύθηκε

στην έρημο, έχοντας την επιθυμία να εισέλθει όσο μπορούσε πιο βαθειά σε

αυτή, με την ελπίδα μήπως συναντήσει κάποιον ασκητή που θα τον βοηθούσε

να φθάσει σε αυτό που ποθούσε. Πορευόταν προσευχόμενος και τρώγοντας

ελάχιστα. Κοιμόταν δε όπου ευρισκόταν.

Μετά από πορεία είκοσι ημερών κάθισε να ξεκουραστεί. Και τότε έγινε

μάρτυρας θαυμαστού γεγονότος. Είδε στο βάθος κάτι που έμοιαζε με σκιά.

Μετά κατάλαβε ότι ήταν άνθρωπος γυμνός με άσπρα μαλλιά. Ήταν η Αγία

Μαρία. Ο Ζωσιμάς την είδε προσευχόμενη χωρίς να ακούει τα λόγια της.

Κάποια στιγμή βλέπει την προσευχόμενη Μαρία να είναι αιωρούμενη και να

μη πατά στη γη. Προσπαθεί ο Αββάς να την πλησιάσει αλλά εκείνη

απομακρύνεται. Ο Ζωσιμάς συνεχίζει να προσπαθεί. Όταν κουρασμένος, μετά

από πολλή αγώνα, κάθεται να ξεκουραστεί σε κάποιο ρέμα εκείνη τον

αποκαλεί με το όνομά του. Παραξενεύεται και συγχρόνως του αποκαλύπτει ότι

είναι γυναίκα γυμνή και τον παρακαλεί να της δώσει ιμάτιο για να καλύψει τη

σωματική της γύμνια. Ο Ζωσιμάς κάνει το ζητούμενο και ξαφνικά βρίσκονται

και οι δυο στο έδαφος ζητώντας ο ένας την ευλογία του άλλου. Ο Αββάς

δέκτηκε τις ευλογίες της, γιατί αναγνώρισε ότι η χάρη του Κυρίου δεν είναι

θέμα αξιωμάτων. Η Αγία αντιλήφθηκε τους λογισμούς του Ζωσιμά και του είπε

ότι είναι γυναίκα αμαρτωλή που περιστοιχίστηκε από το Άγιο Βάπτισμα και

είναι από χώμα και στάκτη και όχι άυλο πνεύμα.

Κατά την συνάντηση αυτή η αγία απεκάλυψε όλη τη ζωή της. Επίσης,

τον παρεκάλεσε να πάει τη Μεγάλη Πέμπτη της επόμενης χρονιάς σε

προκαθορισμένο σημείο του Ιορδάνη ποταμού για να την κοινωνήσει των

αχράντων μυστηρίων μετά από πολλά χρόνια μετανοίας που μεταμόρφωσε

την ύπαρξή της. Ο Ζωσιμάς ακούει την διήγηση της Αγίας και δάκρυα τρέχουν

από τα μάτια του και ευχαριστεί τον Θεό που του επέτρεψε να συναντήσει την

Αγία αυτή μορφή που πριν ήταν δέσμια των σαρκικών παθών και του

διαβόλου. Βρήκε άνθρωπο από τον οποίο ωφελήθηκε και μάλιστα πάρα

πολύ.

Ο Ζωσιμάς αναχώρησε, πήγε στο μοναστήρι και δεν απεκάλυψε σε

κανέναν τα όσα έζησε στην έρημο, κατά τη συνήθεια του μοναστηριού.

Στεναχωριόταν γιατί ό χρόνος δεν κυλούσε γρήγορα και παρακαλούσε τον

Θεό να τον αξιώσει να δει το «ποθούμενον πρόσωπο».

Η ποθητή ημέρα της Μεγάλης Πέμπτης έφθασε και ο Ζωσιμάς έβαλε

σε ένα ποτήρι το σώμα και το αίμα του Κυρίου, πήρε λίγους χουρμάδες και

βρεγμένη φακή και έφθασε στο προκαθορισμένο σημείο. Η Αγία δεν

εμφανιζόταν και άρχισε να προσεύχεται στον Θεό. Ξαφνικά εμφανίζεται στην

αντίπερα όχθη. Αρχίζει να ανησυχεί με ποιο τρόπο θα περάσει το ποτάμι.

Αίφνης βλέπει την Αγία να κάνει το σημείο του Σταυρού και να περπατά πάνω

στα νερά. Του ζήτησε να απαγγείλει το Σύμβουλο της Πίστεως και το «Πάτερ

ημών» και μετέλαβε των ζωοποιών μυστηρίων. Έπειτα ύψωσε τα χέρια της

στον ουρανό, αναστέναξε με δάκρυα και είπε: «Νῦν ἀπολύεις τὴν δούλη σου,

ὢ Δέσποτα, κατὰ τὸ ρῆμά σου ἐν εἰρήνῃ, ὅτι εἶδον οἱ ὀφθαλμοί μου τὸ

σωτήριόν σου». Τον παρεκάλεσε να πάει και την επόμενη χρονιά την ίδια

ημέρα στον χείμαρρο που τη συνάντησε την πρώτη φορά.

Το επόμενο έτος ο αββάς έφθασε με λαχτάρα στο συγκεκριμένο

σημείο. Η αγία δεν φαινόταν πουθενά. Άρχισε να προσεύχεται στον Θεό να

δει τον κρυμμένο θησαυρό. Προσευχόμενος και βαδίζοντας ο Θεός τον οδηγεί

και βρίσκει «κεκειμένην τὴν Ὁσίαν νεκράν, καὶ τᾶς χεῖρας οὕτως ὥσπερ ἔδει

τυπώσασαν καὶ πρὸς ἀνατολᾶς ὄρασαν κειμένην τὸ σχήματι». Βρήκε και δική

της γραφή ο Αββάς λέγουσα «Θάψον, ἀββᾶ Ζωσιμᾶ, ἐν τούτῳ τὸ τόπω τῆς

ταπεινῆς Μαρίας τὸ λείψανον, ἀποδὸς τὸν χοῦν τῷ χοΐ, ὑπὲρ ἐμοῦ διὰ παντὸς

πρὸς τὸν Κύριον προσευχόμενος, τελειωθείσης, μηνὶ Φαρμουθὶ (κατ’

Αἰγυπτίους, ὅπως ἐστὶ κατὰ Ρωμαίους Ἀπρίλιος), ἐν αὐτῇ δὲ τὴ νυκτὶ τοῦ

πάθους τοῦ σωτηρίου, μετὰ τὴν τοῦ θείου καὶ μυστικοῦ δείπνου μετάληψιν».

Την βρήκε δηλαδή νεκρή, κείμενη στην γη, με τα χέρια σταυρωμένα και

βλέποντας προς την ανατολή. Συγχρόνως βρήκε και γραφή που τον

παρακαλούσε να την ενταφιάσει. Η Οσία κοιμήθηκε την ίδια ημέρα που

κοινώνησε αφού διήνυσε σε μια ώρα απόσταση την οποία ο Αββάς

χρειάστηκε να διανύσει σε είκοσι ημέρες. Ο Αββάς με δάκρυα στα μάτια και

αφού έψαλλε κατάλληλους ψαλμούς και έβρεξε με δάκρυα τα άχραντα πόδια

της Οσίας επιχείρησε να σκάψει για το μνήμα της. Ο Αββάς γεραλέος, το

έδαφος πάρα πολύ σκληρό, η εργασία κοπιαστική. Εκτελών τα χρέη προς την

κοιμωμένη βλέπει λιοντάρι δίπλα στην Οσία να γλύφει τα ίχνη της. Ο Αββάς

δεν χάνει την ψυχραιμία του και ζητά από το λιοντάρι να ανοίξει τον τάφο Της.

Το λιοντάρι εκτελεί την επιθυμία του Αββά σκάβοντας με τα μπροστινά του

πόδια. Και άλλο παράδοξο, το άλογο λιοντάρι συμπεριφέρεται ως λογικό όν.

Ο ενταφιασμός έγινε και το λιοντάρι αναχώρησε για τα βάθη της ερήμου ως

πρόβατον και ο «Ζωσιμᾶς δὲ ὑπέστρεψεν (εις το μοναστήρι), εὐλογῶν καὶ

αἰνῶν τὸν Θεὸν ἠμῶν».

Ο βίος της Αγίας Μαρίας της Αιγυπτίας αναγιγνώσκεται εις τον Όρθρο

του Μεγάλου Κανόνος ως παράδειγμα μετανοίας και υπερνικήσεως του

πειρασμού. Ο καλός Θεός όταν διαγνώσει, ως καρδιογνώστης ότι υπάρχει

από την πλευρά μας ένας μικρός κόκκος καλής πίστεως και διαθέσεως θα μας

βοηθήσει να ξεφύγουμε από την επήρεια του κακού και θα μας οδηγήσει στην

οδό της σωτηρίας. Ο Κύριος ζητεί από μας να κάνουμε το ένα βήμα και τα

υπόλοιπα 99 θα τα κάνει ο Ίδιος. Η Αγία Μαρία η Αιγύπτια απαρνήθηκε τον

αμαρτωλό εαυτό της από ένα σημείο θαυμαστό. Σε όλους μας στέλνει ό Θεός

σημεία. Η Αγία το ερμήνευσε σωστά και οδηγήθηκε στην αγιότητα. Εμείς

δεκτήκαμε σημεία πως τα ερμηνεύσαμε; Τα θεωρήσαμε τυχαίο γεγονός;

Τίποτα δεν γίνεται τυχαία.

Νίκησε η Αγία τη δύναμη του κακού, της σάρκας και της συνηθείας, με

τη χάρη του Κυρίου. Αφέθηκε στα χέρια της Παναγίας και ακολούθησε τις

συμβουλές Της. Δεν τα άφησε για αργότερα, αλλά με τρία ψωμιά ως εφόδιο

για τη ζήση της αναχώρησε για την πέρα του Ιορδάνη περιοχή, στην έρημο.

Αποτελεί παράδειγμα για όλους η Αγία, όπως και άλλοι Άγιοι για να

οδηγηθούμε στην οδό της μετανοίας. Δύσκολη η απόφαση. Δεν μας το

επιτρέπει ο εγωισμός και η υπερηφάνεια. Ο χαιρέκακος διάβολος μας

σιγοψιθυρίζει άφησέ το για αργότερα, γλέντα τη ζωή, είναι ωραία, απόλαυσε

την ηδονή, ικανοποίησε τις θελήσεις της σάρκας και αύριο έχεις καιρό,

μπορείς να μετανοήσεις. Ή ακόμη μπορεί να σπέρνει μέσα μας την

απογοήτευση και την απελπισία. Ταλαίπωρε, τόσα πολλά που έκανες και

τόσες πολλές αμαρτίες που διέπραξες ο Θεός δεν τις συγχωρεί. Δεν υπάρχει

λόγος να μετανοήσεις, δεν σε σώζει ο Θεός. Η Αλήθεια είναι διαφορετική. Ο

Θεός μας περιμένει και θέλει όλοι να οδηγηθούμε στη σωτηρία, στον

παράδεισο και στην κατά χάρη θέωση. Η παραβολή του Ασώτου, ο βίος της

Αγίας Μαρίας της Αιγυπτίας αυτά νοηματοδοτούν και λένε. Ο Θεός περιμένει

να μετανοήσουμε και να σωθούμε. Στην καλή ή στην κακή μας πρόθεση

εξαρτάται. Δηλαδή από εμάς.

Ἀπολυτίκιον  

Ἦχος πλ. α’. Τὸν συνάναρχον Λόγον.

Φωτισθεῖσα ἐνθέως Σταυροῦ τὴ χάριτι, τῆς μετανοίας ἐδείχθης

φωτοφανῆς λαμπηδών, τῶν παθῶν τὸν σκοτασμὸν λιποῦσα πάνσεμνε,

ὅθεν ὡς ἄγγελος Θεοῦ, Ζωσιμᾶ τῷ ἱερῷ, ὠράθης ἐν τὴ ἐρήμω, Μαρία

«Ὅσιε Μῆτερ» μεθ' οὐ δυσώπει ὑπὲρ πάντων ἠμῶν.

Έτερον Ἀπολυτίκιον

Ἦχος πλ. δ’.

Ἐν σοί Μῆτερ ἀκριβῶς διεσώθη τό κατ᾽ εἰκόνα· λαβοῦσα γάρ τόν

σταυρόν, ἠκολούθησας τῷ Χριστῷ, καί πράττουσα ἐδίδασκες, ὑπερορᾷν

μέν σαρκός, παρέρχεται γάρ· ἐπιμελεῖσθαι δέ ψυχῆς, πράγματος

ἀθανάτoυ· διό καί μετά Ἀγγέλων συναγάλλεται, Ὁσία Μαρία τό πνεῦμά

σου.

Κοντάκιον

Ἦχος γ'. Ἡ Παρθένος σήμερον.

Ἡ πορνείαις πρότερον, μεμεστωμένη παντοίαις, Χριστοῦ νύμφη

σήμερον, τῇ μετανοίᾳ ἐδείχθης, Ἀγγέλων τήν πολιτείαν ἐπιποθοῦσα,

δαίμονας, Σταυροῦ τῷ ὄπλῳ καταπατοῦσα, διά τοῦτο βασιλείας, ἐφάνης

νύμφη Μαρία πάνσεμνε.

Μυργιώτης Παναγιώτης

Μαθηματικός

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

" Ο ΟΣΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ Ο ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ: Βίος, διδαχές και θαύματα"(ΣΧΟΛΗ ΓΟΝΕΩΝ Αγ. Νικολάου Βόλου -15 04 2024

"Ο ΟΣΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ Ο ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ: Βίος, διδαχές και θαύματα",ήταν η ομιλία του κ. Γιάννη Δ. Πατρίκου, Φιλολόγου και τ. Λυκειάρχη ε.τ.που πραγματοποιήθηκε τη Δευτέρα 15 Απριλίου 2014 στην Ενοριακή Σχολή Γονέων του Μητροπολιτικού Ιερού Ναού Αγίου Νικολάου Βόλου.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

ΕΙΝΑΙ Η Δ΄ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ - Ο ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ ΙΓΝΑΤΙΟΣ ΣΕ 60’’

" "Πιστεύω, Κύριε, βοήθει μου τῇ ἀπιστίᾳ" (Μρκ 9,24).

Ένας τραγικός πατέρας πλησιάζει τον Χριστό για να θεραπευτεί ο γιος του.
Ο Χριστός διαπιστώνει το έλλειμμα της πίστεως, αλλά ο πατέρας επιμένει.
Κύριε, βοήθησέ με και στην πίστη.
Και ο Χριστός ανταποκρίνεται, γιατί ο Χριστός θέλει να σώσει.
Αυτόν τον καιρό πολλοί γονείς θα κληθούν να απολογηθούν για την συμπεριφορά των παιδιών τους, θεωρούνται υπεύθυνοι. 

Δεν πρέπει να απελπιστούν.
Υπάρχει λύση. 

Ας σταλάξουμε στην καρδιά των παιδιών και στην ψυχή τους λίγη περισσότερη πίστη. 

Ας πιστέψουμε κι εμείς. 

Ναι, είμαστε όλοι υπεύθυνοι για τους νέους. 

Μας έλειψε η πίστη και οι νέοι καταδικάζονται στην παραβατικότητα. 

Ας αποκτήσουμε πίστη κι ας τονώσουμε την πίστη και στους νέους, για να δουν ότι τελικά η ζωή είναι στην Αλήθεια και Αλήθεια, είναι ο Χριστός.

Ο Χριστός μας θέλει. 

Μη φοβηθούμε. 

Ας πιστέψουμε."

Παρακολουθήστε το σύντομο βιντεάκι που ετοίμασε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Δημητριάδος και Αλμυρού κ.Ιγνάτιος για την Δ΄ Κυριακή των Νηστειών.

Δείτε εδώ : https://www.youtube.com/embed/IuAh8Kv5J-A 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Ο Βόλος υποδέχτηκε την Παναγία Βοήθεια και τον Όσιο Άνθιμο της Χίου

Με ιδιαίτερη συγκίνηση, ο ιερός Κλήρος και ο πιστός λαός του Βόλου υποδέχθηκαν, την Πέμπτη 11/4, στον Μητροπολιτικό Ιερό Ναό Αγίου Νικολάου, την ιερά και θαυματουργή Εικόνα της Παναγίας Βοηθείας, προστάτου και εφόρου της Χίου και τεμάχιο του Ιερού Λειψάνου του νεοφανούς Οσίου Ανθίμου της Χίου, μεσούσης της Μεγάλης Τεσσαρακοστής. Τα ιερά σεβάσματα κόμισε ο Ποιμενάρχης της ακριτικής, μυροβόλου, Αγιοτόκου και μαρτυρικής νήσου, Σεβ. Μητροπολίτης Χίου, Ψαρών & Οινουσσών κ. Μάρκος, και τα υποδέχθηκε επισήμως, ο Σεβ. Μητροπολίτης Δημητριάδος κ. Ιγνάτιος, επικεφαλής Κλήρου και λαού.

          Μετά την επίσημη δέηση, πραγματοποιήθηκε η Ζ΄ Αγιολογική Σύναξη, που διοργάνωσε ο Μητροπολιτικός μας Ναός, στο πλαίσιο του κύκλου των Αγιολογικών διαλέξεων, που είναι αφιερωμένες στους νεοφανείς Αγίους της εποχής μας. Στην εν λόγω Σύναξη ομιλητής ήταν ο Σεβ. κ. Μάρκος, ο οποίος ομίλησε για τον Άγιο Άνθιμο της Χίου, παρουσία του Δ/κτού της 1^ης Στρατιάς, Στρατηγού Δημόκριτου Κωνσταντάκου.

          Την εκδήλωση προσφώνησε ο Προϊστάμενος του Μητροπολιτικού Ιερού Ναού Αγίου Νικολάου Βόλου Αρχιμ. Επιφάνιος Οικονόμου, ο οποίος ευχαρίστησε από καρδιάς τον Μητροπολίτη Χίου, «ο οποίος υποβλήθηκε σε μεγάλο κόπο και έκανε μεγάλο ταξίδι, για να βρεθεί απόψε κοντά μας, ανταποκρινόμενος στην αδελφική πρόσκληση του Σεβ. Ποιμενάρχου μας κ. Ιγνατίου και της ενορίας μας. Μάλιστα, δεν ήρθε μόνος. Μας έφερε το ιερό Λείψανο του Οσίου Ανθίμου, που είναι το ορατό αποτύπωμα του Αγίου Πνεύματος στον Άγιο της Χίου, αλλά και την ιερά και Θαυματουργή Εικόνα της Παναγίας της Βοήθειας, την έφορο και προστάτιδα της ακριτικής νήσου».

          Ακολούθησε η κεντρική ομιλία του Σεβ. κ. Μάρκου, ο οποίος αναφέρθηκε, με συγκίνηση, στους μεγάλους σταθμούς της ζωής και του πολυσήμαντου πνευματικού και φιλανθρωπικού έργου του Οσίου Ανθίμου, μάλιστα σε δύσκολες και τραχείες εποχές, ιδιαίτερα στο Λεπροκομείο της νήσου, όπου έγινε ο προστάτης, παρηγορητής και θεραπευτής των πολυάριθμών ασθενών, που έπασχαν από την φοβερή νόσο του Χάνσεν, ενώ συνέβαλε καθοριστικά στην αναγέννηση του γυναικείου Μοναχισμού στην πατρίδα μας, με την ίδρυση της περιώνυμης Ιεράς Μονής Παναγίας Βοηθείας στην Χίο, όπου φυλάσσεται και η φερώνυμη Ιερά και Θαματουργή Εικόνα. Ο Όσιος Άνθιμος κοπίασε υπέρ της Ορθοδόξου Πίστεως, υπήρξε εξέχουσα μοναχική φυσιογνωμία της εποχής του και επιβλήθηκε στην εκκλησιαστική συνείδηση ως πρότυπο ασκητού.

          Στο τέλος της ομιλίας του, ο Σεβ. κ. Μάρκος επέδωσε στον Μητροπολιτικό μας Ναό τεμάχιο των ιερών Αμφίων του Οσίου Ανθίμου, εις ευλογία διηνεκή και πηγή χαρίτων για τον λαό του Θεού.

          Την εκδήλωση έκλεισε ο Σεβ. Μητροπολίτης Δημητριάδος κ. Ιγνάτιος, ο οποίος ευχαρίστησε τον ακρίτα Ιεράρχη γιατί ανέδειξε το πόσο σημαντικός είναι ο Όσιος Άνθιμος για την Χίο, αλλά και όλη την Ορθοδοξία. Εξήρε την άκρα ταπείνωση του Αγίου, τον τρόπο της προσευχής του και κυρίως την έμπρακτη αγάπη του, γιατί δεν έμεινε σε λόγια, αλλά έκανε την αγάπη πράξη.

          Τα ιερά σεβάσματα της πίστεώς μας θα παραμείνουν προς προσκύνηση στον Μητροπολιτικό Ναό του Βόλου μέχρι και το πρωινό της ερχόμενης Τρίτης 16/4, ενώ κατά την διάρκεια της ενταύθα παραμονής τους θα εξελιχθεί πλούσιο λατρευτικό πρόγραμμα, στο οποίο ξεχωρίζουν η Ιερά Αγρυπνία, που θα τελεστεί αύριο Παρασκευή, στις 10.00 μ.μ., μετά και την 2^η Ακολουθία των Χαιρετισμών, το ιερό Ευχέλαιο, που θα τελεστεί το Σάββατο, μετά την Θεία Λειτουργία και οι δύο προηγιασμένες Θείες Λειτουργίες το πρωί της Δευτέρας και της Τρίτης. Αναλυτικά το πρόγραμμα δημοσιεύεται στην ιστοσελίδα της Ιεράς Μητροπόλεως www.imd.gr

          Η όγδοη και τελευταία, για το τρέχον Εκκλησιαστικό έτος, Αγιολογική Διάλεξη θα πραγματοποιηθεί την Παρασκευή 17 Μαΐου, στις 6.30μ.μ. και θα είναι αφιερωμένη στην νεοφανή Οσία Σοφία της Κλεισούρας. Ομιλητής θα είναι ο Σεβ. Μητροπολίτης Σισανίου & Σιατίστης κ. Αθανάσιος.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ